ปลากระเบนราหูมีขนาดใหญ่รังสีที่เป็นของจำพวก ปลากระเบนปีศาจ (ชื่อเดิมของตัวเองประเภท ราหู ) สายพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่กว่าM. birostrisมีความกว้าง 7 เมตร (23 ฟุต) ในขณะที่M. alfredi ที่เล็กกว่าถึง 5.5 เมตร (18 ฟุต) ทั้งสองมีครีบอกรูปสามเหลี่ยมครีบเซฟาลิกรูปแตรและปากขนาดใหญ่หันหน้าไปข้างหน้า พวกมันถูกจัดอยู่ในMyliobatiformes ( ปลากระเบนและญาติ) และจัดอยู่ในวงศ์ Myliobatidae (นกอินทรีกระเบน) Mantas ที่พบในที่อบอุ่นพอสมควร , กึ่งเขตร้อนและเขตร้อนน้ำ ทั้งสองชนิดมีทะเล ; M. birostris อพยพข้ามมหาสมุทรเปิดเดี่ยวหรือเป็นกลุ่มในขณะที่M. alfrediมีแนวโน้มที่จะอาศัยอยู่และชายฝั่ง พวกมันเป็นตัวป้อนตัวกรองและกินแพลงก์ตอนสัตว์ในปริมาณมากซึ่งพวกมันรวมตัวด้วยปากที่เปิดขณะว่ายน้ำ อย่างไรก็ตามการวิจัยชี้ให้เห็นว่าอาหารส่วนใหญ่ (73%) มาจากแหล่งที่มาของmesopelagic การตั้งครรภ์กินเวลานานกว่าหนึ่งปีและ mantas ให้กำเนิดลูกสุนัขที่มีชีวิต Mantas สามารถเยี่ยมชมสถานีทำความสะอาดสำหรับการกำจัดของปรสิต เช่นเดียวกับปลาวาฬพวกมันฝ่าฝืนโดยไม่ทราบสาเหตุ ทั้งสองชนิดมีการระบุว่าเป็นช่องโหว่โดยสหภาพนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ มนุษย์ภัยคุกคามรวมถึงมลพิษพัวพันในอวนจับปลาและเก็บเกี่ยวโดยตรงของพวกเขาสะตึเหงือกสำหรับใช้ในการแพทย์แผนจีน อัตราการสืบพันธุ์ที่ช้าลงทำให้ภัยคุกคามเหล่านี้รุนแรงขึ้น พวกมันได้รับการคุ้มครองในน่านน้ำสากลตามอนุสัญญาว่าด้วยการอพยพย้ายถิ่นของสัตว์ป่าแต่มีความเสี่ยงที่จะเข้าใกล้ฝั่งมากกว่า พื้นที่ที่มณฑาชุมนุมเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยว มีพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำสาธารณะเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้นที่มีขนาดใหญ่พอที่จะจัดเลี้ยงได้ชื่อ "manta"

สนับสนูนโดยlucaclub88
เป็นเว็บบาคาร่าที่ดีที่สูด

เป็นภาษาโปรตุเกสและภาษาสเปนสำหรับเสื้อคลุม (เสื้อคลุมหรือผ้าห่ม) ซึ่งเป็นกับดักรูปผ้าห่มที่ใช้จับปลากระเบน Mantas เป็นที่รู้จักกันในนาม "Devilfish" เพราะฮอร์นที่มีรูปทรงของพวกเขาศีรษะครีบซึ่งมีการคิดที่จะให้พวกเขามี "ความชั่ว" ลักษณะที่ปรากฏ กระเบนราหูเป็นสมาชิกของMyliobatiformesซึ่งประกอบด้วยปลากระเบนและญาติของพวกมัน สกุลMantaเป็นส่วนหนึ่งของนกอินทรี ray ครอบครัว Myliobatidaeซึ่งจะมีการจัดกลุ่มในอนุวงศ์Mobulinaeพร้อมกับปลากระเบนปีศาจรังสีปีศาจในปี 2017 การวิเคราะห์ดีเอ็นเอและในระดับน้อย, สัณฐานวิทยาพบว่าปลากระเบนปีศาจเป็นparaphyleticที่เกี่ยวกับปลากระเบนราหูและพวกเขาแนะนำการรักษาMantaเป็นจูเนียร์ไวพจน์ของปลากระเบนปีศาจ Mantas วิวัฒนาการมาจากปลากระเบนที่อาศัยอยู่ด้านล่างในที่สุดก็พัฒนาครีบอกที่มีปีกมากขึ้น M. birostrisยังคงมีร่องรอยของเหล็กไนที่หลงเหลืออยู่ในรูปของกระดูกสันหลังส่วนหาง ปากของรังสีส่วนใหญ่อยู่ที่ด้านล่างของศีรษะในขณะที่อยู่ใน mantas พวกมันอยู่ด้านหน้า กระเบนราหูและรังสีปีศาจเป็นปลากระเบนชนิดเดียวที่วิวัฒนาการมาเป็นตัวป้อนกรอง  พันธุ์ การตั้งชื่อทางวิทยาศาสตร์ของ mantas มีประวัติที่ซับซ้อนซึ่งในระหว่างนั้นมีการใช้ชื่อหลายชื่อสำหรับทั้งสกุล ( Ceratoptera , Brachioptilon DaemomantaและDiabolicthys ) และสายพันธุ์ (เช่นvampyrus , americana , johniiและhamiltoni ) ในที่สุดทุกคนจะได้รับการปฏิบัติตามคำพ้องความหมายของชนิดเดียวManta birostris ชื่อสกุลMantaได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2372 โดยดร. เอ็ดเวิร์ดนาธาเนียลแบงครอฟต์แห่งจาเมกา เฉพาะชื่อ birostrisคือกำหนดโยฮันน์จูเลียสวาล บาม (1792) โดยเจ้าหน้าที่บางส่วนและโยฮันน์สิงหาคม Donndorff (1798) โดยคนอื่น เฉพาะชื่อalfrediแรกที่ถูกใช้โดยนักสัตววิทยาออสเตรเลียเจอราร์ดเครฟท์ที่ตั้งชื่อราหูหลังจากที่เจ้าชายอัลเฟรดเจ้าหน้าที่ยังไม่เห็นด้วยและบางคนแย้งว่าการแปรเปลี่ยนสีดำเป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างจากมอร์ฟสีขาวส่วนใหญ่ ข้อเสนอนี้ได้รับการลดราคาโดยการศึกษาดีเอ็นเอไมโตคอนเดรียของทั้งสองในปี 2544 การศึกษาในปี 2009 ได้วิเคราะห์ความแตกต่างของสัณฐานวิทยาซึ่งรวมถึงสีการแปรผันของเส้นขนกระดูกสันหลังเนื้อเยื่อผิวหนัง (เกล็ดคล้ายฟัน) และฟันของประชากรที่แตกต่างกัน มีสองสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน: M. alfrediขนาดเล็กที่พบในอินโดแปซิฟิกและแอตแลนติกตะวันออกเขตร้อนและM. birostrisขนาดใหญ่ที่พบได้ทั่วเขตร้อนกึ่งเขตร้อนและอบอุ่นมหาสมุทรพอสมควร

สนับสนูนโดยlucaclub88
เป็นเว็บบาคาร่าที่ดีที่สูด

อดีตคือชายฝั่งมากขึ้นในขณะที่หลังมีมากขึ้นมหาสมุทรไปและการอพยพย้ายถิ่น [2010 การศึกษาเกี่ยวกับ Mantas ทั่วประเทศญี่ปุ่นได้รับการยืนยันในความแตกต่างทางสัณฐานวิทยาและพันธุกรรมระหว่างเอ็ม birostrisและเอ็ม alfredi ปีชีส์ที่สามที่เป็นไปได้เรียกว่าManta sp. cf. birostrisมีความกว้างอย่างน้อย 6 เมตร (20 ฟุต) และอาศัยอยู่ในเขตร้อนทางตะวันตกของมหาสมุทรแอตแลนติกรวมทั้งแคริบเบียน เอ็ม birostrisและมันเกิดขึ้นในsympatry เมื่อไม่นานมานี้การศึกษาดีเอ็นเอที่ตีพิมพ์ในปี 2560 ชี้ให้เห็นว่าสกุลMantaควรซ้อนอยู่ในMobulaและควรรวมMobula 6 ชนิดที่มีอยู่ออกเป็นสามชนิดบันทึกฟอสซิล ในขณะที่มีการค้นพบฟันซี่เล็ก ๆ บางส่วน แต่มีการค้นพบโครงกระดูกซากดึกดำบรรพ์ของปลากระเบนราหูเพียงไม่กี่ชิ้น โครงกระดูกกระดูกอ่อนของพวกเขาไม่รักษาอย่างดีที่สุดเท่าที่พวกเขาขาดแคลเซียมของกระดูกปลา เพียงสามเตียงตะกอนแบกฟอสซิลกระเบนราหูเป็นที่รู้จักกันคนหนึ่งจากOligoceneในเซาท์แคโรไลนาและสองจากยุคและPlioceneในนอร์ทแคโรไลนา ยังคงพบสิ่งมีชีวิตที่สูญพันธุ์ไปแล้วในการก่อตัวของสะพานแชนด์เลอร์ในเซาท์แคโรไลนา เดิมเรียกว่าManta fragilisแต่ต่อมาถูกจัดประเภทใหม่เป็นParamobula fragilis.ครีบหลัง Mantas เคลื่อนที่ผ่านน้ำโดยการเคลื่อนไหวคล้ายปีกของครีบอกซึ่งขับน้ำไปข้างหลัง ปากขนาดใหญ่ของพวกมันเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าและหันหน้าไปข้างหน้าเมื่อเทียบกับสายพันธุ์เรย์และสเก็ตอื่น ๆ ที่มีปากหันลง spiraclesแบบฉบับของรังสีมีร่องรอยและ Mantas ต้องว่ายน้ำอย่างต่อเนื่องเพื่อให้น้ำออกซิเจนผ่านเหงือกของพวกเขา  : 2–3ครีบเซฟาลิกมักจะหมุนเป็นเกลียว แต่แบนในระหว่างการหาอาหาร ซุ้มเหงือกของปลามีพาเลทของเนื้อเยื่อฟองน้ำสีน้ำตาลอมชมพูที่เก็บเศษอาหาร Mantas ติดตามเหยื่อโดยใช้ประสาทสัมผัสทางสายตาและการดมกลิ่น พวกเขามีหนึ่งในสูงสุดอัตราส่วนมวลสมองต่อร่างกายและขนาดสมองที่ใหญ่ที่สุดในบรรดาปลาทั้งหมด สมองของพวกเขามีเรเทียมิราบิเลียซึ่งอาจทำหน้าที่รักษาความอบอุ่น  M. alfrediได้รับการแสดงให้ดำน้ำลึกกว่า 400 เมตร (1,300 ฟุต), ในขณะที่ญาติของพวกเขาMobula tarapacanaซึ่งมีโครงสร้างคล้ายกันดำน้ำไปเกือบ 2,000 เมตร (6,600 ฟุต);เรเทียมิราบิเลียอาจทำหน้าที่ป้องกันไม่ให้สมองของพวกเขาถูกแช่แข็งในระหว่างการดำดิ่งลงสู่ผิวน้ำที่เย็นกว่า

Link: คลิ๊กที่นี่